روزنامه سپید | اخبار 14 | 17 آبان 1394 | لینک خبر:
sepidonline.ir/d1385
یکی از سیاستهای سازمان پزشکان بدون مرز، ارائه خدمات درمانی به قربانیان خشونتهای جنسی است، از زنان و دختران گرفته تا مردان و پسرها ممکن است مورد حملات جنسی قرار گیرند، اما قربانیان اصلی معمولاً زنان و دخترها هستند. در جمهوری افریقای مرکزی، سازمان کار خود را با ایجاد اردوگاهی برای آوارگان داخلی جنگ شروع کرد. مانند بیشتر مناطق جنگی، پزشکان بدون مرز عمده فعالیت خود را به عملیات نجات اختصاص دادند، اما بعدازآنکه ظرف 3 هفته، بیمارستانی از چوب و پردههای پلاستیکی و چادر برپا شد، برنامههای خشونت جنسی هم آغاز شد.
زنان قربانی خشونتهای جنسی که در جمهوری آفریقای مرکزی به مراکز پزشکان بدون مرز مراجعه میکنند، امیدوارند بتوانند دارویی بگیرند تا بهتر بخوابند یا سردردهای عودکننده، دردهای جسمانی و اضطرابشان تسکین یابد، اما این داروها بهتنهایی نمیتوانند کمکی کنند. یک مشاور، یک ماما یا پرستار باید برای بیمار توضیح دهند که چگونه شوک حاصل از خشونت جنسی این مشکلات جسمی را به دنبال میآورد و چگونه یک مشاوره روانی اجتماعی در جمع خدمات درمانی قرار میگیرد.
مفهوم مشاوره برای بیماران سازمان، غالباً مفهومی ناآشنا است. به همین دلیل باید محیطی فراهم شود که بیمار بتواند در آنجا با خیالی آسوده حرف بزند، گریه کند یا حتی ساکت باشد. پزشکان بدون مرز در اولین قدم، بیمار را مطمئن میکنند که تمام حرفهایش محرمانه خواهد ماند و کسی قرار نیست در مراکز درمانی درباره او قضاوت کند. قدم بعدی آن است که به قربانی خشونت جنسی گفته میشود، اتفاقی که افتاده است، تقصیر او نبوده و همه میدانند که او نمیخواسته چنین اتفاقی بیفتد. گذشته از آن، درمانگران باید احساس عمیق شرم قربانیان را تسکین بخشند تا بتوان روند درمانی را آغاز کرد.
منبع: پزشکان بدون مرز