نتایج تحقیقات جدید حاکی از آن است که سطح خونی یک هورمون مرتبط با رفتار اجتماعی، می‌تواند به پیش‌بینی میزان توانایی کودکان مبتلا به اوتیسم و اینکه چرا وضعیت منتال آنها با دیگران متفاوت است، کمک کند.

     محققان در این مطالعه دریافتند که سطح خونی وازوپرسین آرژینین (AVP) به‌طور قابل توجه و مثبتی با نمره به دست آمده در ارزیابی رشد نوروسایکولوژیک ـ II بوسیله کودکان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم (ASD) هماهنگ بوده، اما این ارتباط در کودکان نوروتپیک به دست نیامده است. به‌طور قطع، سطح خونی وازوپرسین آرژینین با سطح وازوپرسین آرژینین مغز نیز مرتبط است.

     با در نظر گرفتن این دو مورد، یافته‌ها احتمال این را که درمان نقص وازوپرسین می‌تواند مشکلات اجتماعی را در کودکان مبتلا به اوتیسم با سطح پائین خونی این هورمون، کاهش دهد، بالا می‌برد.

     محققان در این رابطه معتقدند: «یافته‌های جمعی نشان می‌دهند که بررسی غلظت‌های وازوپرسین آرژینین خون می‌تواند در موارد زیر مورد استفاده قرار گیرد: 1) به عنوان جانشینی برای ارزیابی فعالیت وازوپرسین آرژینین در انسان‌ها،2) به عنوان یک بیومارکر نظریه توانایی ذهن در کودکان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم.

     کشف یک بیومارکر قوی مبتنی بر خون در مورد ارزیابی عملکرد اجتماعی در اختلال طیف اوتیسم، خصوصا در مواردی اهمیت دارد که بعید است بررسی‌های تهاجمی فعالیت مغزی در کار روتین بالین مورد استفاده قرار گیرد. این یافته‌ها همچنین پیشنهاد می‌کنند که اختلال‌های سیگنال‌دهی وازوپرسین آرژینین می‌تواند یک هدف امیدوارکننده برای ساخت داروهای موثر باشند.»

     نتایج این تحقیق به تازگی در نشریه PLOS ONE منتشر شده است.

     البته تحقیقات قبلی در حیوانات نشان داده‌ بودند که اکسی‌توسین و وازوپرسین، دو نوروپپتید مرتبط با ساختار و عملکرد، به‌طور قابل توجهی با عملکرد اجتماعی مرتبط هستند. البته وازوپرسین به اندازه اکسی‌توسین مورد بررسی قرار نگرفته، اما نشان داده شده که در عملکرد اجتماعی حیوانات نر نقش مهمی دارد. از آنجا که اوتیسم شیوع بیشتری در میان جنس مذکر دارد، شاید واقعا نشانی باشد از اینکه وازوپرسین بیومارکر کاندید مناسبی است برای تشخیص اوتیسم.

Medscape