سازمان غذا و داروی آمریکا به تازگی مطالعه‌ای را در مورد بررسی اولویت (priority review) داروی MM-398 به عنوان درمان خط دوم سرطان متاستاتیک پانکراس انجام داده است. اثربخشی این دارو پیش از این اثبات شده بود. این دارو بعد از درمان با پایهGemcitabine به عنوان درمان خط دوم برای سرطان متاستاتیک پانکراس مورد بررسی قرار گرفته بود. MM-398 فرمی از داروی ایرینوتکان (Irinotecan) است که در پارتیکل‌های لیزوزومی با نیمه عمر طولانی به صورت کپسوله شده قرار می‌گیرند. انتظار می‌رود، تاییدیه این دارو تا 24 اکتبرماه 2015 صادر شود.

     این مطالعه بر پایه فاز سوم بالینی متشکل از 417 بیمارصورت گرفته و نشان می‌دهد که افزودن MM-398 به داروی 5- فلوئوراسیل (5-FU) و لوکوورین، بقای کلی و پاسخ به درمان را در قیاس با درمان دو دارویی 5- فلوئوراسیل و لوکوورین به طور قابل ملاحظه‌ای افزایش می‌دهد. میانگین بقای کلی در درمان سه دارویی 1/6 ماه تخمین زده شده، در حالی‌که این زمان در درمان دو دارویی 5-فلوئوراسیل و لوکوورین 2/4 ماه است.

     در درمان ترکیبی، MM-398 به صورت وریدی با دوز 80mg/m² و قبل از 5-فلوئوراسیل با دوز 2.400 mg/m² و لوکوورین با دوز 400 mg/m² به صورت دو هفته یک بار تجویز شد.

     در این مطالعه همچنین درمان تک دارویی MM-398 مورد بررسی قرار گرفت، اما در میزان بقای کلی در مقایسه با گروه کنترل، تغییر قابل ملاحظه‌ای مشاهده نشد.

     شایع‌ترین عوارض درجه سه یا شدیدتر از آن در درمان ترکیبی، بروز نوتروپنی (20 درصد)، خستگی (14 درصد)، اسهال (13 درصد)، استفراغ (11 درصد)، تهوع (8 درصد)، ضعف (8 درصد) و درد شکمی گزارش شده است.

     به دلیل عوارض جانبی دارو، در 39 درصد بیماران کاهش دوز و در 72 درصد افزایش فاصله بین دوزها صورت گرفت. 13 درصد از بیماران در مقایسه با 10 درصد گروه کنترل، درمان را قطع کردند.

     آژانس دارویی اروپا (EMA) نیز هم اکنون در حال انجام مطالعات دیگری بر اساس نتایج این تحقیق است.

     بر اساس ادعای شرکت مری‌مک (Merrimack)، این آزمایش اولین آزمایشی است که مزایای خط دوم درمان را در بقای بیماران مبتلا به سرطان پانکراس اثبات می‌کند. در حال حاضر هیچ‌گونه داروی هدفمند یا ایمونوتراپی تایید شده‌ای برای درمان سرطان پیشرفته پانکراس وجود ندارد.

Medscape
ترجمه: سحر مرعشی