چاپ خبر
شغل‌های پراسترس ممکن است خطر سکته مغزی را بالا ببرند
رابطه سلامت مغز و فشارکار
روزنامه سپید   |   اخبار 15   |   27 مهر 1394   |   لینک خبر:   sepidonline.ir/d12626

      یک آنالیز جدید از داده‌های پژوهش‌های پیشین نشان می‌دهد افرادی که شغل‌های پراسترس دارند، ممکن است در معرض خطر بالای سکته مغزی باشند.
پژوهشگران شش بررسی را وارد این آنالیز پژوهش کردند که شامل شمار کلی حدود 140 هزار نفر 18 تا 75 ساله می‌شدند و رابطه میان میزان استرس کاری و خطر سکته مغزی در این افراد را بررسی کرده بودند. این پژوهش‌ها بین سه تا 17 سال طول کشیده بود.


      این پژوهشگران دریافتند که افرادی که شغل‌های پراسترس دارند، نسبت به افرادی که شغل‌های کم‌استرس دارند، با احتمال 22 درصد بیشتر ممکن است دچار سکته مغزی شوند. به‌علاوه، افرادی که شغل‌های پراسترس دارند، در مقایسه با افراد دارای شغل‌های کم‌استرس، با احتمال 58 درصد دچار سکته‌های مغزی ناشی از انسداد عروق خون‌رسان به مغز- شایع‌ترین نوع سکته مغزی، می‌شوند.دکتر یولی هوانگ، نویسنده این مطالعه گفت: «این نتایج نشان داد که قرار گرفتن در معرض شغل‌های پراسترس با افزایش خطر سکته مغزی به‌خصوص سکته‌های مغزی ناشی از انسداد عروقی همراهی دارد.» هنگامی‌که این محققان به جنسیت افراد شرکت‌کننده توجه کردند، دریافتند که زنان دارای مشاغل پراسترس نسبت به زنان با مشاغل کم‌استرس با احتمال 33 درصد بیشتر دچار سکته مغزی می‌شوند. هنگامی‌که این پژوهشگران فقط مردان را مورد توجه قرار دادند، رابطه‌ای میان مشاغل پراسترس و افزایش خطر سکته مغزی نیافتند؛ اما به گفته آنان، این وضعیت ممکن است به خاطر شمار محدود بررسی‌هایی باشد که وارد این آنالیز شده بودند. به گفته این پژوهشگران، افراد هنگامی میزان بالایی از استرس را در شغلشان تجربه می‌کنند که کنترل چندانی بر کاری انجام می‌دهند، نداشته باشند، یا تحت فشار شدید زمانی باشند و مجبور باشند وظایف زیادی را هماهنگ کنند. نمونه‌هایی از چنین مشاغلی شامل کار کردن به‌عنوان پیشخدمت و پرستار دستیار و نمونه‌هایی از مشاغل کم‌استرس کار به‌عنوان دانشمند علوم طبیعی و معمار است. البته این بررسی فقط یک همبستگی و نه یک رابطه سببی میان میزان بالای استرس شغلی و افزایش خطر سکته مغزی را نشان داد.


      بااین‌حال این پژوهشگران به گفته هوانگ گمان می‌کنند که استرس کاری ممکن است رفتارهای ناسالمی مانند سیگار کشیدن، کاهش فعالیت جسمی، کاهش رفتارهای سلامت بخش و عادات غذایی ناسالم را برانگیزد که همه آنها عوامل خطرساز مهمی برای سکته مغزی هستند.»


      هوانگ گفت، به‌علاوه استرس مربوط به کار همچنین ممکن است با عوامل خطرساز دیگری برای بیماری‌های قلبی مانند شاخص توده بدنی بالا، اختلال در سوخت‌وساز گلوگز یا قندخون و میزان‌های غیرطبیعی چربی در خون همراه باشد که آنها هم عوامل خطرساز برای سکته مغزی هستند. از شش بررسی که در این آنالیز وارد شده بودند، پنج بررسی نتایج را بر حسب سن شرکت‌کنندگان تعدیل کرده بود، اما به گفته نویسندگان این آنالیز جدید «اغلب این بررسی‌ها به‌طور کافی برای سایر عوامل خطرساز تعدیل نشده بودند.»


      هوانگ گفت: «به نظر ما لازم است بررسی‌ها برای ارزیابی این موضوع انجام شود که آیا استرس شغلی به‌طور مستقیم خطر سکته مغزی را افزایش می‌دهد یا عوامل خطرساز هم‌زمان مسئول افزایش خطر مشاهده‌شده در بروز سکته مغزی هستند.»


      دکتر جنیفر ماجرسیک، استادیار نورولوژی در دانشگاه یوتا در سالت لیک ستی که در این پژوهش جدید شرکت نداشت وگفت بررسی‌های وارد شده در این آنالیز، در همه موارد سوخت‌وساز یا میزان‌های التهاب – دو عاملی که آنها هم می‌توانند خطر سکته مغزی را بالا ببرند- را ارزیابی نکرده بودند. ماجرسیک که مقاله‌ای تفسیری همراه با این مقاله پژوهشی در ژورنال نورولوژی منتشر کرده است، گفت: «هنگامی‌که این رابطه بیشتر روشن شود، ممکن است در آینده فشار کاری زیاد به‌عنوان یک عامل خطرساز برای سکته مغزی شمرده شود.»


      به گفته او، کارفرمایان می‌تواند میزان استرس کارکنانشان را با شیوه‌های گوناگونی پایین بیاورند، برای مثال دادن آزادی عمل بیشتر به کارکنان برای تصمیم‌گیری در کارها و استقبال از ترتیبات کاری انعطاف‌پذیر مانند مبادله از راه دور. نتایج این آنالیز جدید در روز 14 اکتبر در مجله نورولوژی منتشر شده است.

 

چطور استرس کاری را کاهش دهیم؟
      شغل شما می‌تواند منبع عمده‌ای از استرس برای شما باشد. استرس شغلی می‌تواند به‌طور قابل‌توجهی بر سلامت جسمی و عاطفی شما اثر بگذارد. عمل به این توصیه‌ها می‌تواند به کنترل استرس ناشی از کار کمک کند:


       ارزیابی‌ها و دیدارهای مرتب با مدیرتان ترتیب دهید تا انتظارات و اهدافتان را معین کنید و در مورد بار کاری صحبت کنید.
       اولویت‌هایتان را تعیین کنید  و مهارت‌های مدیریت زمان را به کار ببندید تا نیاز نداشته باشید که اضافه‌کاری کنید یا کارتان را به خانه ببرید.
       همیشه برای خودتان وقت آزاد خارج از کار بگذارید تا آرامش پیدا کنید و کارهایی را که دوست دارید انجام دهید.
       از امتیاز  برنامه کاری انعطاف‌پذیر، زمان طولانی استراحت برای ناهار و فرصت‌های ورزش که کارفرمایتان در اختیارتان می‌گذارد، استفاده کنید.
       در خانه ایمیل‌های کاری را چک نکنید و به تلفن‌های کاری پاسخ ندهید، مگر اینکه این کار اجتناب‌ناپذیر باشد.
       اگر کار فعلی شما باعث استرس و ناخشنودی زیادی برای شما می‌شود، گرفتن شغلی دیگر را مورد توجه قرار دهید.

منبع: LiveScience

ترجمه: علی ملائکه