سازمان غذا و داروی آمریکا، از تایید حمایتی ایداروسیزوماب با نام تجاری پراکسبایند برای تجویز در بیمارانی که از داروی آنتی کوآگولانت دابیگاتران با نام تجاری پراداکسا استفاده میکنند، در موارد اورژانسی که نیاز است اثرات رقیقکنندگی خون پراداکسا در آنها معکوس شود، خبر داد. به گفته ریچارد پازدور، سرپرست اداره محصولات هماتولوژی و انکولوژی مرکز ارزیابی و بررسی دارویی سازمان غذا و داروی آمریکا: «اثرات ضدانعقادی پراداکسا برای برخی از بیماران مهم و حیات بخشاند؛ اما شرایطی وجود دارد که معکوس کردن اثرات این داروها از نظر پزشکی ضروری است. تاییدیه امروز به جامعه پزشکی فرصت خوبی میدهد که بتوانند به بیماران تحت درمان با پراداکسا در شرایط کشندهای که دچار خونریزی غیرقابل کنترل شدهاند کمک کند.»
سازمان غذا و داروی آمریکا در سال 2010 میلادی پراداکسا را برای پیشگیری از سکته مغزی و لختههای خونی سیستمیک در بیماران با فیبریلاسیون دهلیزی، و نیز برای درمان و پیشگیری از ترومبوز وریدهای عمقی و امبولی ریوی مورد تایید قرار داده بود. پراکسبایند اولین داروی معکوسکننده اثر پراداکسا محسوب میشود که تاییدیه گرفته و با اتصال به این ترکیب دارویی، موجب خنثی کردن اثر آن میشود. محلول پراکسبایند برای تزریق داخل وریدی است.
ایمنی و اثربخشی پراکسبایند در 3 مطالعه بالینی با شرکت مجموعا 283 داوطلب سالم دریافتکننده پراداکسا (افرادی که نیازی به دریافت آنتی کوآگولانت نداشتند) بررسی شد. در افراد سالمی که پراکسبایند تجویز شد، افت ناگهانی در میزان پراداکسا در خون داوطلبان شرکتکننده در مطالعه دیده شد که برای مدت حداقل 24 ساعت به طول انجامید. در این مطالعه، شایعترین عارضه گزارش شده در مصرفکنندگان پراکسبایند، سردرد بود. در مطالعه دیگری 123 بیمار دریافتکننده پراداکسا که پراکسبایند برای آنها بهدلیل خونریزی کنترل نشده یا نیاز ناگهانی به جراحی تجویز شده بود شرکت داشتند. در این مطالعه، براساس آزمونهای آزمایشگاهی اثرات ضدانعقادی پراداکسا در 89 درصد از بیماران طی 4 ساعت پس از دریافت پراکسبایند بهطور کامل معکوس شد. در این بیماران، شایعترین عوارض گزارش شده عبارت بودند از افت پتاسیم (هایپوکالمی)، گیجی، یبوست، تب و پنومونی. معکوس کردن اثر پراداکسا بیماران را در معرض خطر تشکیل لختههای خونی و سکته مغزی (بهدلیل بیماری زمینهایشان نظیر فیبریلاسیون دهلیزی) قرار میدهد.