چاپ خبر
جوابیه دستیاران رادیولوژی به یادداشت درج شده در روزنامه سپید
رطـب خورده مـنع رطب چـون کـند؟
روزنامه سپید   |   اخبار 6   |   05 بهمن 1394   |   لینک خبر:   sepidonline.ir/d11808

جناب آقای دکتر جوزی
       با سلام و احترام اگرچه بنا بود که فعلا برای تثبیت شرایط و ایجاد آرامش نسبی پس از وقایع هفته گذشته و حاشیه‌های ایجاد شده رسانه‌ای آن فعلا سخنی گفته نشود اما با رویت مطلب شما در روزنامه سپید (بیایید گفت‌وگو کنیم) برآن شدیم تا پاسخگویی به مطالب ارائه شده از سوی شما همراه با ذکر بخشی از داستان ماوقع انجام گیرد چراکه به نظر همکاران در خصوص علت اعتراض مورد اشاره آگاهی کافی ندارند

        اصطلاح «جنبش نوپای صنفی جامعه پزشکی» را تاکنون نشنیده‌ایم ولی می‌دانیم که همکاران متعددی از صنف پزشکان از جمله پزشکان عمومی و متخصصان و کارورزان و دستیاران در خصوص مسائل مختلف از تعهدات دستیاری و سربازی و حقوق و استخدام و تداخلات بین رشته‌ای و... و نیز پرستاران و پیراپزشکان محترم اعتراضاتی به تصمیمات وزارت داشته و دارند که در برخی موارد باعث تجمات اعتراضی یا شکایت به دیوان عدالت اداری هم شده ولی هیچ کدام فرجامی مشابه آنچه در هفته گذشته اتفاق افتاد نداشته است. تجمع متخصصان دندان‌پزشک و همکاران اپتومتریست در همین هفته‌های اخیر انجام گرفته است. تجمع معلمان و بازنشستگان مقابل وزارت کارو تعاون و ریاست‌جمهوری نیز در روزهای اخیر با آرامش کامل انجام گرفته و هیچ حالت امنیتی یا بحرانی در کشور توسط مسئولان این نهادها احساس نشده است. برخلاف نظر شما در این خصوص تفاوتی میان پزشکان و سایر مردم نیست و تجمع در وزارت بهداشت کسر شان حساب نمی‌شود. تجمعاتی از این دست که بر مبنای خواسته‌های صنفی بوده و اغراض دیگری ندارد و در نهایت پختگی و هوشیاری با حفظ مبانی اسلام و نظام صورت می‌گیرد نشان از پویایی ماست و در مقابل برنتافتن آن نشانه رویگردانی از تدبیر و امید است. برای روشن شدن ذهن شما برخلاف آنچه که نوشته‌اید و این اقدامات را رادیکال و به شوخی نزدیک به مبارزات مسلحانه دانسته‌اید باید عرض کنیم تجمع متخصصان رادیولوژیست چند بار دیگر نیز صورت گرفته و حتی در شرایط بحرانی به دور از هیاهوی سیاسی و با درایت مسئولان محترم به بهترین شکل مدیریت شده است. معمول بوده که وزارت بهداشت سالنی را در اختیار تجمع‌کنندگان قرار می‌دهد و معترضان با این روش به گفت‌وگوی مستقیم و چالشی با معاونین وزارتی یا سایر کارشناسان می‌پردازند. در خصوص این تجمع اخیر نیز امید به همان روال معمول بود که متاسفانه اینگونه نشد و نیازی به مرور آن علی‌رغم کدورت‌خاطر وجود ندارد. در واقع در پاسخ به شما باید گفت اقدام ویژه‌ای از جانب ما صورت نپذیرفته بلکه اقدام خاص وزارت بهداشت ماجرا را بغرنج و بهت‌آور کرده طوری که شما گمان کردید اتفاقی به جز اعتراضات معمول بوده است. حتما خاطرتان هست که آخرین تجمع و اعتراض رادیولوژیست‌ها که علیه تصمیم کارشناسی کادر سابق مدیریت وزارت بود توسط کادر مدیریتی بعدی تایید شد و آن تصیمات لغو و تعدیل شد که نشان از محق بودنمان داشت. ضمنا به کرات از واژه کف خیابان استفاده کردید که ناپسند و نامناسب است.

        بیان داشته‌اید که تجمع ایراد داشت چون سلسله مراتب و مذاکرات لازم قبل آن انجام نشده بود یا اطلاع‌رسانی نشده بود و رسانه‌ای نشده بود و از مجامع صنفی و غیر صنفی مانند مجلس و مردم یارگیری نشده بود و...!

       آیا شما مطلع هستید که این سلسله مراتب انجام نشده بود؟ آیا ما موظفیم مراتب و فعالیت‌های صنفی خودمان را اطلاع‌رسانی کنیم؟ به چه کسی؟ به شما؟ اگرچه در پایان گفتار به اختصار به فعالیت‌هایی که انجام گرفت می‌پردازیم اما آنچه شما در توصیه یارگیری و لابی‌گری فرمودید جای تعجب دارد. بحث ما یک بحث کارشناسی با وزارت بهداشت و موضوع داخلی است و کسی که دلیل و منطق و آمار و مدرک دارد نیازی به یارگیری ندارد. به راستی شما از این روش برای پیشبرد اهداف خود استفاده می‌کنید؟ چطور آن موقع نگران حق ناحق شدن و‌ «آمیزش ناهمگون دوغ و دوشاب» نمی‌شوید؟

       همچنین فرمودید که چند ماه برای هماهنگی چنین تجمعی وقت می‌برد تا افراد با میانگین سنی 50 سال همراه شوند. معلوم است که از قافله فضای مجازی عقب هستید و یکپارچگی تحسین‌برانگیز متخصصان رادیولوژیست را دست‌کم گرفته‌اید. همچنین از این فرصت استفاده کرده و به اطلاع می‌رسانیم که میانگین سنی جوان بوده و خوشبختانه استوار و شجاع. خبر خوشی برای ما و شماست که- اگرچه به دلایلی که خود خواستیم و لازم به عرض نیست - سهم دستیاران در جمعیت اندک بود و اکثر یاران حاصل همدلی متخصصان رادیولوژی بودند و این استغنا از دانشجویان عزیز برایمان دلگرم‌کننده و امیدبخش بود.

        در خصوص خود ارجاعی نیازی به موشکافی در رسانه نمی‌بینیم و آن را به صلاح نمی‌دانیم. برخی از مثال‌هایی که آوردید ربطی به خود ارجاعی نداشت و البته خودارجاعی از سوی هرکه باشد ولو رادیولوژیست محکوم است. در خصوص اهمیت این مقوله در حیطه درمان و سلامت شما را به یک جستجوی ساده در ویکی پدیا و قوانین بحث‌برانگیز مربوط به آن مانند قانون stark law دعوت می‌کنیم تا به دور از بازی با الفاظ یا شیطنت در مثال‌آوری آن را عمیق‌تر دریابید شاید که از مریدان و پایه‌گذاران قوانین مشابه آن در ایران شوید. فقط برای روشن ساختن بیشتر ذهن شما و مخاطبان در کمال احترام به سایر همکاران توجه شما را به این عبارت کتاب تکست تخصصی زنان (کالن) جلب می‌کنیم: «من اعتقادی به عمل کردن در قالب خود ارجاعی ندارم. خود ارجاعی روز به روز بیشتر می‌شود و اغلب ناکامل و با کیفیت پایین‌تر از زمانی صورت می‌پذیرد که توسط سونوگرافیست مختص این کار انجام گیرد. به جز در مواردی که متخصص سونوگرافی تشخیصی وجود ندارد بیماران باید به کسی که عملکرد ماژور وی سونوگرافی است ارجاع شود.»

        در خصوص اختلافات بین رشته‌ای که فرمودید و در خلال آن منفعت طلبی مادی را به ما نسبت دادید ما معتقدیم که بهتر است همه چیز در همه جا گفته نشود و به گونه‌ای نباشد که باعث ایجاد نگرانی در گیرندگان خدمات درمانی بهداشتی کند. این یک اتهام یا انتقاد نیست بلکه یک امر بدیهی است که در مورد تمام فعالیت‌های صنفی چه پزشکی یا غیر آن صادق است. البته مسائل هویتی و معنایی و غیرمادی هم بسیار تاثیرگذارند. به هر روی نیازی به کتمان مقوله صنفی‌گری نیست و اخبار فعالیت‌های صنفی -با همان اهدافی که برشمردید- حتی از بلند پایه‌ترین مقامات وزارت بهداشت فعلی نیز در فضای وب موجود است. شما خود جزیی از فعالان صنفی یک گروه با عملکرد قابل تحسین هستید که توانستید کرسی‌های تاثیرگذاری از سازمان نظام پزشکی را به دست بیاورید و در حال حاضر در جبهه‌هایی دیگر مشغول‌اید. رطب خورده منع رطب چون کند؟ شاید جا دارد یادی کنیم از مقاله شما در نشریه سپید در سال‌های گذشته در مورد «سونوگرافی و پزشکان عمومی» که قطعا همانگونه که به کنایه گفتید در مورد شما هم فقط ناشی از دغدغه سلامت جامعه و صیانت از نظام سلامت بوده است. راستی باور می‌کنید که بعد این سال‌ها ما هنوز نفهمیدیم که منظور از عبارت سونوگرافی ساده یا رادیوگرافی ساده چه بوده و آیا عبارات مشابهی مانند اندوسکوپی ساده یا اکوی ساده و... هم در این فرهنگ لغات پزشکی وجود دارد و کجا؟ شما را به همان جمله «کالن» گرامی رجعت می‌دهیم.

       ما پخته‌تر و باتجربه‌تر از آنیم که در دام اختلاف و تفرقه بین پزشکان بیفتیم و تمامی مسائل صنفی را مانند خود شما و سایر دوستان، ولی به دور از هیاهوی رسانه‌ای پیگیری می‌کنیم. در این بین مطلبی راجع به سونوگرافرهم عرضه کردید که باز راجع به آن اطلاعات کافی نداشتید. دوره آموزش سونوگرافر در کشورهایی که این شغل وجود دارد 2 تا 3 سال است نه 2 تا 3 ماه و تازه هنوز بعد آن حق گزارش نخواهند داشت.

        اما آخرین مطلبتان در خصوص جنگیدن با تکنولوژی و جنگ با همکاران و شمشیر و چریک‌های رادیولوژی و... نه زیبنده شما بود و نه زیبنده ما. لطفا بیشتر خویشتن‌دار باشید. پاسخی برای آن لازم نیست و در عوض از این فرصت استفاده کرده و خلاصه‌ای از اتفاقاتی که باعث اعتراض هفته پیش شد را ذکر می‌کنیم تا ماجرا کمی برای شما روشن‌تر باشد و مخاطب نیز از این همه خواندن و نامه‌نگاری دست‌کم‌ بهره‌ای برده باشد.

       در آذر ماه 1394 وزارت بهداشت با صدور بخشنامه‌ای با امضای معاونت درمان بیان داشت که پزشکان محترم فوق‌تخصص پریناتولوژی (که قبلا و بر اساس قوانین وزارتی مجاز به انجام سونوگرافی بوده‌اند) از این پس می‌توانند برای بیماران غیرارجاعی خود تعرفه دریافت کنند. این بخشنامه مغایر با قوانین جاری وزارت (مبنی بر اینکه متخصصان زنان که شرایط ذکر شد در قانون در خصوص انجام سونوگرافی را دارند مجازند از آن به عنوان وسیله کمک تشخیصی و بدون دریافت هزینه استفاده کنند) بود. در واقع خلاف آنچه که به دروغ القا می‌شود محدودیتی در استفاده از سونوگرافی به جز رعایت شرایط (داشتن مدرک مورد تایید و مریض غیرارجاعی و عدم دریافت هزینه و...)- نه برای متخصصان زنان و نه برای فوق‌پریناتولوژی- وجود ندارد. در خصوص دلایل و توجیهات این قانون می‌توانید به جوابیه مبسوط و کامل معاونت حقوقی وزارت بهداشت مراجعه کنید. این جوابیه در پاسخ به استعلام دیوان عدالت اداری در خصوص چرایی این قانون صادر شد و در پایان به حکم شماره کلاسه 1036/91 قانون وزارتی از سوی دیوان عدالت اداری در تاریخ 21/11/1392 تایید و تثبیت شد. در واقع بخشنامه جدید صادره از سوی معاونت درمان برخلاف قانون جاری وزارت و حکم دیوان عدالت و برخلاف توجیهات رسمی و مکتوب خود وزارت ارائه شد و در این میان هیچ مشورتی با انجمن رادیولوژی از نظر کارشناسی یا مطلع انجام نگرفت هر چند که وزارت محترم ابراز می‌دارد که دعوت از انجمن رادیولوژی به عمل آورده و نامه اداری آن را نشان داده ولی انجمن رادیولوژی ظاهرا چنین دعوتی دریافت نکرده و مورد مشورت نبوده است. جلسه مذاکره‌ای در این خصوص و سایر مطالبات رادیولوژی که از حوصله این بحث خارج است با مقامات عالی وزارت انجام گرفت هرچند ظاهرا فضای نامناسب و سنگینی در این جلسه حاکم بوده و مهمان‌نوازی شایسته‌ای به عمل نیامده و در خصوص این بخشنامه توجیه یا علتی ذکر نشده و وعده‌هایی در خصوص سایر مطالبات رادیولوژیست‌ها داده شده که به آنها نیز عمل نشد. نامه‌نگاری‌های دیگری از سوی انجمن قبل از تجمع اعتراضی و به منظور پیشگیری از آن انجام گرفت که کارگر نیفتاد. تجمع اعتراضی مطابق آنچه که در سابق و برای همه معمول بوده پس از بسته شدن همه راه‌ها و به منظور گفت‌وگو با مسئولان مربوط در سالن وزارت (علی‌رغم هماهنگی‌های شفاهی قبلی به عمل آمده) برنامه ریزی شد ولی گمان ما این است که چون پاسخ قانع‌کننده‌ای وجود نداشت از آن جلوگیری شد و شد آنچه نباید می‌شد. به دلیل پیامدهای این واقعه کم‌نظیر و برای توجیه کردن آن و یارگیری، مطالبی در فضای رسانه‌ای مطرح شد که بر وخامت اوضاع افزود و گره دیگری بر گره قبلی زده شد و کل جامعه پزشکی را حساس کرد. به همین دلیل و برای تلطیف فضا، اگرچه تکذیب صورت نگرفت ولی با تغییراتی در متن خبر، گزارشات قبلی ناشی از سوءتفاهم در درک موضوع از سوی خبرنگار عنوان شد. سوتفاهم خواندن ماجرا در هر صورت مثبت بود ولی ماحاصل کار این‌گونه تبلیغ شد که افرادی گمان بردند که رادیولوژیست‌ها به دلیل اجازه انجام سونوگرافی ترانس واژینال در شرایط اورژانسی به فوق‌تخصص پریناتولوژی علی‌رغم کمبود متخصص رادیولوژیست زن در مناطق محروم اعتراض کرده‌اند که این عدم تناسب بین کلمات و واقعیات بسیار خنده آور بوده و باور آن تنها از افرادی که اغراض دیگری دارند یا به کل بی‌اطلاعند برمی‌آید.
 اما دوست گرامی، بی‌اطلاعی از قوانین قبلی یا بخشنامه جدید و آنچه منجر به حادثه اخیر و حواشی آن شد هیچ کدام دلیل آن نمی‌شود که بی‌محابا به همکاران رادیولوژیستتان بتازید و اتهام بزنید و اسم آن را گفت‌وگو بگذارید. نگاهی به سطور اول و آخر نوشتار خود بیندازید. خواستید فریاد بزنید تا حق و باطل را جدا کنید؟ فریادتان را باید جای دیگری می‌زدید که نزدید.

شما چه جایگاهی دارید که در مورد حق و باطل سخن بگویید؟

        از جنگ‌طلبی و چریک‌بازی و شمشیرکشی و تعابیر دیگری سخن راندید که به جا نبود. همه مغلطه و بزرگنمایی بود.

       حالا چکیده ماجرا را شنیدید. به راستی این همه عصبیت و هیجان شما از کجا آمد؟ برادر گرامی، گذشته‌ها گذشته. گذشته را فراموش کنیم.

       یک بار دیگر متن خودتان را و این جوابیه را بخوانید. واقعا آنچه شما نوشتید گفت‌وگو بود؟

       پیمان کمالی حکیم، نماینده دستیار رادیولوژی کشور