چاپ خبر
آیـا نـمـک‌هـای دریـایـی واقـعـا سـالـم‌تـرنـد؟
روزنامه سپید   |   اخبار 15   |   16 آبان 1394   |   لینک خبر:   sepidonline.ir/d1154

علت رنگ‌های متفاوت آب چشمه‌های آب گرم (سیاه در آتشفشان‌های هاوایی، سرخ در بولیوی و صورتی در پرو) انواع گوناگون املاح موجود در آنهاست و اینها تازه چند نمونه از چندین نوع نمکی است که در بازارهای غذایی عرضه می‌شود. نمک‌های دریایی و سایر نمک‌هایی که علاوه بر کلرید سدیم حاوی مواد اضافی هم هستند (finishing salts) محبوبیت زیادی در میان آشپزها و غذادوستان پیدا کرده‌اند و از آنها برای افزودن رایحه و رنگ به غذاها استفاده می‌شود. این نمک‌ها نسبت به نمک خوراکی استاندارد پیچیدگی بیشتری دارند. نمک معمولی فراوری شده است تا سایر مواد معدنی و ناخالصی‌های بی‌ضرر از آن جدا شوند و به همین علت رنگ درخشان سفید و قوام یکنواختی دارند.

       بسیاری از تولیدکنندگان نمک‌های حاوی مواد اضافی مانند نمک‌های دریایی مدعی هستند که محصولاتشان به علت طبیعی‌تر بودن و کمتر تصفیه‌شدن سالم‌ترند. همچنین به این نوع نمک‌ها به خاطر داشتن مجموعه‌ای از مواد معدنی کمیاب ضروری امتیاز داده می‌شود. حتی برخی از تولیدکنندگان نمک‌های دریایی مدعی هستند که محصولاتشان از جمله باعث سم‌زدایی از بدن، متعادل کردن pH بدن، تقویت گردش خون، تقویت سلامت گوارشی، وارد کردن مواد آنتی‌اکسیدان به بدن می‌شوند.

       اما شواهدی علمی در تایید این ادعاهای مبالغه‌آمیز درباره نمک‌های دریایی وجود ندارد. از دیدگاه بهداشتی، نمک نمک است و مصرف بیش از حد آن می‌تواند خطر دچار شدن به فشار خون بالا و سایر مشکلات بهداشتی ناشی از آن را بیفزاید. همچنین نمک خوراکی منبع خوبی برای مواد معدنی مانند کلسیم، منیزیم و پتاسیم نیست. مقادیر اندک این مواد معدنی در نمک خوراکی نمی‌تواند نیازهای بدن به آنها را برطرف کند. اتکا به نمک خوراکی به‌عنوان منبع مواد معدنی مانند این است که بخواهید با خوردن پاستای سفید میزان دریافت فیبرهای خوراکی را افزایش دهید یا با خوردن عسل مقدار بیشتر منیزیم و آهن به رژیم غذایی‌تان وارد کنید این شیوه نه کارآمد است نه به سلامت شما کمک می‌کند.

       تبلیغ نمک‌هایی مانند نمک‌های دریایی به‌عنوان نمک‌های طبیعی و به‌اصطلاح تصفیه نشده درواقع سوءاستفاده‌ای از توصیه کلی به مصرف مواد غذایی فراوری‌شده مانند غلات فراوری نشده‌ (برای دریافت فیبر بیشتر)‌ است. مسئله این است که موضوع تصفیه‌شده یا تصفیه نشده درباره نمک اهمیتی ندارد، چراکه نمک اصول منبعی برای مواد مغذی (به‌جز سدیم و کلراید) نیست تا شکل تصفیه نشده آن سودمندی بیشتری داشته باشد. از طرف دیگر این مبالغه کردن درباره سودمندی نمک‌های تصفیه نشده، باعث می‌شود تمرکز از موضوعی که واقعا اهمیت دارد، یعنی کمتر خوردن نمک، به موضوعی بی‌اهمیت جلب شود. بااینکه درباره میزان دقیق مطلوب دریافت روزانه نمک میان کارشناسان اختلاف‌نظر وجود دارد، شکی نیست که رژیم کنونی غذایی ما دارای مقادیر بیش‌ازحدی نمک است.

       از طرف دیگر نمک‌های دریایی که به شکل نمک‌هایی که به شکل بلوره‌ها یا پرک‌های بزرگ عرضه می‌شوند، با احتمال بیشتری ممکن است باعث شوند شما نمک بیشتری بخورید، زیرا گرچه دانه‌هایشان فشرده نیستند و کم‌تراکم به نظر می‌رسند، درنتیجه میزان بیشتری سدیم وارد غذا خواهند کرد. در نهایت جدا از آنکه چه نوع نمکی مصرف می‌کنید، نمک‌های معمول یا نمک‌های دریایی یا سایر انواع نمک موضوع مهم مصرف محتاطانه آنهاست تا از مصرف بیش از حد نمک جلوگیری شود.
منبع: EveryDay Health