چاپ خبر
افـزایـش کـارایـی و کاهش عوارض جانبی داروهای ضـدسرطان
روزنامه سپید   |   اخبار 13   |   03 بهمن 1394   |   لینک خبر:   sepidonline.ir/d11410

سپید: محققان دانشگاه کالیفرنیای شمالی راهی برای افزایش کارایی دوزهای پایین یک داروی ضدسرطان یافته‌اند که به طور معمول در درمان سرطان پستان، ریه و پانکراس به کار می‌رود.

       بدین ترتیب میزان مصرف این دارو کاهش یافته و اثرات جانبی آن نیز کمتر می‌شود. این دانشمندان داروی ضدسرطان پاکلیتاکسل را درون ساختاری که از سامانه ایمنی خود فرد استخراج شده بود، قرار داده و در نتیجه از مولکول‌های دارو در برابر حمله سامانه دفاعی بدن محافظت کرده و دارو را به تومور هدف رساندند.

       النا باتراکوفا استادیار دانشگاه کالیفرنیای شمالی در چپل هیل آمریکا و یکی از محققان اصلی این کار می‌گوید: «این کار بدین معناست که می‌توانیم 50 برابر کمتر دارو استفاده کرده و همان نتیجه قبلی را به دست بیاوریم». او می‌افزاید: «این کاهش دوز دارو بسیار اهمیت دارد، زیرا در نهایت می‌توانیم بیماران را با دوز پایین‌تر و دقیق‌تر داروهای شیمی‌درمانی قوی معالجه کرده و به درمان موثرتر با اثرات جانبی کمتر دست پیدا کنیم».

       پاکلتاکسل یک داروی قوی است که در آمریکا به عنوان درمان اولیه و ثانویه سرطان پستان، ریه و پانکراس استفاده می‌شود. استفاده از این دارو می‌تواند اثرات جانبی زیان‌بار و ناخوشایندی همچون ریزش موها، دردهای عضلانی و مفصلی، و اسهال داشته و بیمار را در معرض عفونت‌های جدی قرار دهد.

       این کار با استفاده از اگزوزوم‌ها انجام شده که ساختارهای کروی کوچکی هستند و از گلبول‌های سفید خون استخراج می‌شوند. اگزوزوم‌های دارای ساختار غشای سلولی بوده و در نتیجه سیستم ایمنی بدن آنها را به عنوان اجسام خارجی نمی‌شناسد. شناسایی حامل‌های دارو توسط سیستم ایمنی بدن به عنوان یک شی خارجی یکی از چالش‌های بزرگی است که استفاده از نانوذرات پلاستیکی در دهه گذشته در زمینه دارورسانی به همراه داشته است.

       باتراکوفا می‌گوید: «طراحی اگزوزوم‌ها توسط طبیعت به نحوی است که می‌توانند به عنوان حامل‌های دارورسانی بی‌نقص و کامل عمل کنند. ما با استفاده از اگزوزوم‌های گرفته شده از گلبول‌های سفید خون، مولکول‌های دارو را درون یک ردای نامرئی پوشانده و از سیستم ایمنی بدن پنهان می‌کنیم. اگزوزوم‌ها با استفاده از مکانیسمی ناشناخته، سلول‌های سرطانی را احاطه کرده، هرگونه مقاومت دارویی آنها را دور زده و محتوای خود را به درون این سلول‌ها تخلیه می‌کنند.»
منبع: NIBC