روزنامه سپید | اخبار 9 | 30 دی 1394 | لینک خبر:
sepidonline.ir/d11004
از زمانی که دوره دستیاری را می‌گذراندم موضوع چاقی مفرط و عوارض آن دربیمارانی که اضافه‌وزن چشمگیر داشتند و رژیم غذایی، دارو‌ها و ورزش نمی‌توانست جوابگوی مسئله ایشان باشد به‌صورت یک معضل در ذهنم بود – در آمریکا اساتید جراحی من گاهی برای این گروه از بیماران جراحی‌های کوچک را انجام می‌دادند که گرچه به کاهش وزن خوبی منجر می‌شد لکن بیماران عوارض زیادی را در کوتاه‌مدت یا بلندمدت پیدا می‌کردند که خطر آن‌ها از خود چاقی مفرط کمتر نبود و به همین جهت این نوع جراحی کنار گذاشته‌شده بود تا اینکه جراحی برای محدود کردن حجم معده در آمریکا به‌تدریج متداول شد و من هم با بررسی و پیگیری موضوع وارد عرصه جراحی باریاتریک شدم.
اولین بیماری که توسط تیم ما تحت عمل جراحی از همین نوع Partitio- قرار گرفت دندانپزشکی از دوستانم بود که علیرغم مهارت در کارش (VBGP) به خاطر اینکه نمی‌توانست به‌طرف بیمار خم شود یعنی قطر زیاد شکم او مانع می‌شد و به علت این چاقی دیابت نوع (۲) نیز پیداکرده بود و رژیم غذائی وسایر اقدامات برایش بی‌نتیجه مانده بود از من خواست که برای او کاری انجام دهم. لذا ایشان را مورد جراحی قراردادیم و نتیجه خوبی هم حاصل شد. اولین گروه بیست‌نفری از این بیماران را بیست‌وپنج سال قبل در کنگره جراحان معرفی کردم، در ابتدا جراحی مزبور به‌صورت باز (لاپاراتومی) و اعمال جراحی مذکور Stapler انجام می‌گرفت. با ورود دستگاه‌های به طریق لاپاراسکوپی امکان پذیر شد و تحول شگرفی در کار جراحی‌های باریاتریک پدید آمد در اینجا نقش دوست و همکار گرانقدرم آقای دکتر کلباسی که پیشکسوت جراحی لاپاراسکوپی در ایران هستند در گسترش این جراحی کمک زیادی به ما کرد و فراموش‌نشدنی است.
