روزنامه سپید | اخبار 11 | 22 دی 1394 | لینک خبر:
sepidonline.ir/d10154
دوباره آتش به جان جنگلهای شمال کشور افتاد. اینبار در فاصله کمتر از 24 ساعت و در بیش از 3 هزار مترمربع از اراضی جنگلی و مرتعی شهرستان صومعهسرا. شهری که جنگلهایش خاستگاه ابریشم ایران است، اما به نظر میرسد آنطور که باید و شاید مورد توجه مسئولان نیست و زیر سایه بیتوجهیها سوخته است. فرقی نمیکند تابستان باشد یا زمستان، هوا گرم باشد یا سوزناک، به محض آنکه چوب درختان جنگلها خشک میشود، سهلانگاریها دردسرساز میشوند و آتش به جان درختان میافتد. شعلههایی که ناخواسته و بنا بر طبیعت ذاتیشان تلاش میکنند چوبهای بیشتری را ببلعند تا بلکه کمی بیشتر عمر کنند. آنهم در شرایطی که اگر تجهیزات لازم وجود داشته باشند، این امکان وجود دارد که در کثری از زمان اطفاء شوند، اما هنوز سیستم اطفای جنگلهای کشور درگیر و دار نبود پول و امکانات است از جمله بالگردهای آتشنشان. معضلی که به گفته رئیس اداره منابع طبیعی و آبخیزداری صومعه سرا سبب شد مهار آتشسوزی این منطقه را از سطحی 300 متری به سطحی در ابعاد بیش از سه هزارمترمربع افزایش دهد و به بخش قابل توجهی از کلونی کرمهای ابریشم این جنگل آسیب بزند.
جمشید نعمتی با اشاره به اینکه وقوع حریق در اراضی جنگلی صومعهسرا همزمان با وزش باد در روزهای اخیر آغاز شده و همین وزیدن باد آتش را لحظه به لحظه گسترش داده است، میگوید: «این آتش در منطقه جنگلکاری شده دست کاشت هزارسرای تنیان به وقوع پیوسته و به بیش از سه هزار مترمربع از جنگل صومعهسرا آسیب زده است. ضمن آنکه بیش از 200 اصله نهاد شمشاد نیز طعمه آتش شده است. اما نکته حائز اهمیت امکان پیشگیری از وقوع این حادثه است که وجه دیگری در این آتشسوزی را به نمایش میگذارد.»
وی با تاکید بر اینکه درروزهای اخیر بارها آتشهای کوچکی شعلهور شدهاند که مردم محلی تکتک آنها را اطفاء کردهاند، میافزاید: «درست است که اطفای آتشسوزی در منطقه هزارسرای تنیان صومعه سرا با تلاش و حضور به موقع مامورین یگان حفاظت، همیاران طبیعت و ماموران شهرداری گیلان در دو مرحله با حضور ومشارکت مردم به طول انجامید، اما این آتشسوزی را با وسایلی نظیر آتشکوب، بیل، آبپاش دستی و یک دستگاه ماشین آتشنشانی مهار کردیم و همین نبود امکانات بر وسعت آن افزود.»
نعمتی با تاکید بر اینکه با برخورداری از امکانات و تجهیزات مخصوص میزان خسارات وارده و درصد تخریب آتشسوزیهای جنگلهای صومعهسرا و سایر جنگلهای کشور کاهش چشمگیری مییابند، بیتوجهی مسئولان را بیش از این جایز نمیداند. هرچند که نگاهی به آمار آتشسوزیهای اخیر در اقصی نقاط کشور و روند اطفای حریقها حاکی از آن است که مسئولان محیطزیست همچنان از زیر مسئولیتهایشان شانه خالی میکنند و دستاندرکاران سازمان جنگلها نیز توان مالی برای خرید تجهیزاتی همچون بالگردهای اطفای حریق را ندارند. در این میان نیز متضرر اول و آخر، جنگلها هستند و طبیعتی که دلسوز ندارد.وامل انسانی عامل وقوع این آتش سوزی بوده است.
چکاوک ابراهیمی