ورزش با زمان‌بندی مناسب ممکن است یادگیری را بهبود بخشد
4 تیر 1395 ساعت: 22:4
4 تیر 1395 ساعت: 22:4
رشته‌ای از آزمایش‌ها به‌وسیله پژوهشگران هلندی نشان می‌دهد که انجام ورزش هوازی چهار ساعت پس از یک وظیفه به‌خاطرسپاری و نه ورزش بلافاصله پس‌ازآن، یادآوری را بهبود می‌بخشد.
به گزارش رویترز این دانشمندان در مقاله‌ای در ژورنال Current Biology می‌نویسند اطلاعات تازه‌آموخته‌شده از طریق فرآیندی به نام پایدار و یکپارچه شدن خاطرات به‌صورت دانش درازمدت درمی‌آیند. آنان توضیح می‌دهند که این فرآیند به مواد شیمیایی معینی نیازمند است که در جریان فعالیت جسمی آزاد می‌شوند، ازجمله دوپامین، نورآدرنالین (نوراپی‌نفرین) و یک عامل رشد به نام BNDF.
گیلن فرناندز، نویسنده ارشد این مقاله و رئیس انستیتو مغز، شناخت و رفتار داندر در شهر نیجمگن در هلند گفت: «مغز خاطرات جدید را برای مدتی پس از یادگیری پردازش می‌کند. فعالیت جسمی می‌تواند این فرآیندهای پس از یادگیری را بهبود بخشد.»
شرکت‌کنندگان در این آزمایش‌ها به سه گروه تقسیم شدند: یک گروه فوراً پس از یادگیری ورزش کردند، یک گروه چهار ساعت بعد ورزش کردند و یک گروه دیگر اصلاً ورزش نکردند.
گروهی که ورزش کرده بودند، برای ۳۵ دقیقه تمرینات متناوب (با شدت کم و شدت زیاد) روی دوچرخه ثابت انجام دادند، ازجمله پا زدن با حداکثر شدت.
گروهی که چهار ساعت پس از یادگیری ورزش کرده بودند، در یک آزمایش پیگیری نسبت به گروهی که ورزش نکرده بودند، به مقدار بسیار بیشتری اطلاعات را به یاد آوردند، درحالی‌که در گروهی که بلافاصله پس از یادگیری ورزش کرده بودند، تفاوتی با گروهی که ورزش نکرده بودند، مشاهده نمی‌شد.
به گفته این پژوهشگران فعالیت در هیپوکامپ، بخشی از مغز که با تشکیل خاطرات مربوط است، در میان گروهی که به‌طور تاخیری ورزش کرده بودند، بسیار مشابه بود، اما در سایر شرکت‌کنندگان چنین مشابهتی مشاهده نمی‌شد.
فرضیه پژوهشگران این است که این همگنی فعالیت در هیپوکامپ در گروه ورزش تاخیری بیانگر «کارآیی یا انسجام» بیشتر در طریقه‌ای است که مغز خاطرات را استخراج می‌کند و «ممکن است با تفاوت در قدرت حافظه مربوط باشد.»
گیلن فرناندز، نویسنده ارشد این مقاله و رئیس انستیتو مغز، شناخت و رفتار داندر در شهر نیجمگن در هلند گفت: «مغز خاطرات جدید را برای مدتی پس از یادگیری پردازش می‌کند. فعالیت جسمی می‌تواند این فرآیندهای پس از یادگیری را بهبود بخشد.»
شرکت‌کنندگان در این آزمایش‌ها به سه گروه تقسیم شدند: یک گروه فوراً پس از یادگیری ورزش کردند، یک گروه چهار ساعت بعد ورزش کردند و یک گروه دیگر اصلاً ورزش نکردند.
گروهی که ورزش کرده بودند، برای ۳۵ دقیقه تمرینات متناوب (با شدت کم و شدت زیاد) روی دوچرخه ثابت انجام دادند، ازجمله پا زدن با حداکثر شدت.
گروهی که چهار ساعت پس از یادگیری ورزش کرده بودند، در یک آزمایش پیگیری نسبت به گروهی که ورزش نکرده بودند، به مقدار بسیار بیشتری اطلاعات را به یاد آوردند، درحالی‌که در گروهی که بلافاصله پس از یادگیری ورزش کرده بودند، تفاوتی با گروهی که ورزش نکرده بودند، مشاهده نمی‌شد.
به گفته این پژوهشگران فعالیت در هیپوکامپ، بخشی از مغز که با تشکیل خاطرات مربوط است، در میان گروهی که به‌طور تاخیری ورزش کرده بودند، بسیار مشابه بود، اما در سایر شرکت‌کنندگان چنین مشابهتی مشاهده نمی‌شد.
فرضیه پژوهشگران این است که این همگنی فعالیت در هیپوکامپ در گروه ورزش تاخیری بیانگر «کارآیی یا انسجام» بیشتر در طریقه‌ای است که مغز خاطرات را استخراج می‌کند و «ممکن است با تفاوت در قدرت حافظه مربوط باشد.»
برچسب ها
دیدگاه کاربران
ممکن است این مطالب هم برای شما مفید باشد