سلامت

به گزارش رویترز این مطالعه با استفاده از آمار مرگ‌ومیر در طول ۲۴ ساعت و در طول ۳۰ روز از جراحی‌های اورژانسی شکمی به‌عنوان معیار، ۵۸ کشور را پوشش داد و به این نتیجه رسید که خطر مرگ‌ومیر در کشورهای کم‌درآمد نسبت به کشورهای با درآمد بالا، سه برابر بیشتر است.

دکتر آنیل بانگو از دانشگاه بیرمنگام و یکی از نویسندگان مقاله این پژوهش گفت: «اکنون رعایت شیوه‌های ایمنی در زمان جراحی در کشورهای با درآمد بالا که منابع کافی برای برنامه‌ریزی و اجرای آن دارند، جاافتاده است؛ اما در کشورهای با درآمد کم و متوسط به علت فقدان منابع و آموزش فرهنگ ایمنی، کمتر استفاده می‌شوند. این روش‌ها شامل استریل کردن تجهیزات، دسترسی به آنتی‌بیوتیک‌ها و نحوه ضدعفونی کردن پوست در جراحی هستند. نبود امکانات مراقبت‌های ویژه و تصویربرداری نیز ممکن است نتایج را تحت تاثیر منفی قرار دهند.»

۳۵۷ مرکز پزشکی برای این پژوهش، اطلاعات بیش از ده هزار بیمار را که تحت عمل اورژانسی شکمی در یک دوره شش‌ماهه از سال ۲۰۱۴ قرار گرفته بودند، گزارش کردند. عمل سزارین زنان جزو این داده‌ها در نظر گرفته نشده بود و اغلب این جراحی‌ها شامل جراحی‌های آپاندیس یا سنگ کیسه صفرا بودند.

۱۷۴ مرگ در طول ۲۴ ساعت و ۴۰۴ مرگ در طول ۳۰ روز پس از جراحی‌ها ثبت شدند. میزان مرگ‌ومیر در ۲۴ ساعت اولیه، در کشورهای با درآمد بالا حدود ۱ درصد، در کشورهای با درآمد متوسط ۲ درصد و در کشورهای کم‌درآمد ۳٫۴ درصد بود. این آمار بعد از ۳۰ روز، به ترتیب ۴٫۵، ۶ و ۸٫۶ درصد بود.

نتایج این بررسی که در ژورنال جراحی بریتانیا منتشر شده است، نشان داد که زخم‌های ناشی از جراحی در کشورهای با درآمد کمتر، شایع‌تر است. بیماران در این کشورها بعد از چند روز از بروز عارضه به بیمارستان می‌روند یا به خاطر هزینه‌ها از درمان پزشکی دوری می‌کنند؛ بنابراین وضعیت بیماری در زمان جراحی، پیشرفته‌تر شده است.

به گفته بانگو،‌برخی روش‌ها مانند استفاده از چک‌لیست ایمنی جراحی می‌تواند موثر باشد یا نشانه‌ای از نظام‌های بیمارستانی ایمن‌تر شمرده شود.

کارشناسان می‌گویند زندگی در کشورهای ثروتمندتر با افزایش بقا به‌طورکلی مرتبط است. امروزه پنج میلیارد نفر در سراسر جهان به مراقبت‌های بهداشتی ایمن و مقرون‌به‌صرفه دسترسی ندارند و از این تعداد، سالانه هشتاد میلیون نفر در تلاش برای انجام جراحی، دچار محرومیت می‌شوند.